تلسکوپ جیمزوب چشماندازی از سحابی خرچنگ به ما میدهد که قبلاً هرگز دیده نشده بود، ابری از غبار و گاز که از مرگ یک ستاره عظیم باقی مانده است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب (JWST)، مدتی قبل توجه خود را به سحابی خرچنگ (M1) معطوف کرد و در این تصویر که در 30 اکتبر منتشر شد، “جزئیات بدیع و تا به حال دیده نشدهای” را فاش کرد.
(تی تمیم) و تیم دانشگاه پرینستون از دوربین مادون قرمز نزدیک (NIRCam) و ابزار فروسرخ میانی (MIRI) تلسکوپ فضایی، برای گرفتن تصویر جدید از باقیمانده ابرنواختر در فاصله 6500 سال نوری ما استفاده کردند.
تمیم در بیانیهای گفت: «حساسیت و قدرت تفکیک فضایی وب به ما امکان میدهد تا ترکیب مواد پرتابشده، بهویژه محتوای آهن و نیکل را دقیقاً تعیین کنیم، که ممکن است نشان دهد که چه نوع انفجاری باعث ایجاد سحابی خرچنگ شده است».
سحابی خرچنگ – “یکی از معروف ترین اجرام در آسمان ما” – ابری از غبار و گاز است که از یک ستاره عظیم که حدود 7470 سال پیش به ابرنواختر تبدیل شد، باقی مانده است. آن نور در سال 1054 مشاهده شد و سحابی به جا مانده، که برای تشخیص آن نیاز به تلسکوپ داشت، بعداً نام خود را از ویلیام پارسونز در سال 1844 گرفت. پارسونز فکر می کرد که شبیه خرچنگ نعل اسبی است.
تلسکوپ فضایی هابل در سال 2005 چیزی را گرفت که Astronomy.com آن را “بهترین تصویر خرچنگ تا کنون” نامید. تصاویر جدید ناسا که در 30 اکتبر منتشر شد، این عکس را بهتر انجام داده است و شامل این مقایسه کنار هم هابل و JWST است:
منبع: Astronomy.com