تاریخچه رقابت رصدی مسیه
ماراتن مسیه رقابتی است که منجمان آماتور برخی کشورها، هر سال در ماه مارس (اسفند – فروردین) برگزار میکنند. هدف این رقابت، رصد اجرام مسیه است.
شارل مسیه، (Charles Messier) منجم مطرح فرانسوی قرن هجدهم، 110 جرم غیر ستارهای را در آسمان شناسایی و دستهبندی کرد که به نام فهرست مسیه معروف شده است. این اجرام غیر ستارهای شامل برخی از سحابیها، کهکشانها، خوشههای ستارهای و برخی دیگر از اجرام میباشد؛ این اجرام در نیمکرهی شمالی قابل رویت هستند و با توجه به اینکه شارل مسیه از ابزارهای مبتدی برای تهیهی این لیست استفاده کرده، این اجرام بین رصدگران مبتدی محبوبتر هستند.
این مسابقات به شکل پیدا کردن 110 جرم مسیه در یک شب، به دهۀ 1970 برمیگردد و با توجه به دادهها، بنظر میرسد اولین تلاش موفقیت آمیز متعلق به جری راتلی در سال 1985 از آریزونا باشد. از آن زمان، بسیاری از ستاره شناسان آماتور شانس خود را برای یافتن بیشترین اجرام امتحان کردهاند. در ایران این مسابقات برای اولین بار در سال 1380 و با همکاری مجله نجوم برگزار شد. طی این مسابقه در طول شب رصدگران با تلسکوپ یا دوربین دوچشمی خود از ۱۱۰ تا بیش از ۱۵۰ جرم از اجرام اعماق آسمان را با احتساب فهرست مسیه و دیگر فهرستهای مختلف رصد میکنند. لیست مسیه شامل ۴۰ کهکشان، ۵۷ خوشه ستارهای، ۹ سحابی، سحابی خرچنگ، مسیر پرستاره راه شیری، دو ستاره و گروهی دیگر از ستارهها است.
نقشهی آسمان – در این نقشه توزیع اجرام مسیه در آسمان نشان داده شدهاست.1
برای شرکت در سیستم اروپایی-امریکایی این ماراتن لازم است در شرایط مشابهی با شارل مسیه رصد کنید؛ یعنی باید تلسکوپ خود را به یک دهانۀ 4 اینچی محدود کنید و امکان استفاده از سیستمهای کامپیوتری برای تعیین مکان اجرام آسمانی وجود ندارد. اما در ایران شما میتوانید با اندازههای مختلفی از تلسکوپها و دوربینهای دوچشمی شرکت کنید.
هرچند این مسابقه برای ساکنان نیمکره شمالی زمین طراحی شده، اما برای مردم نیمکره جنوبی فهرستی از این اجرام تحت عنوان مسیه پلاس منتشر شده است؛ که برخی از اجرام مسیه با سحابیها و کهکشانهای دیگر از دستهبندی NGC جایگزین شدهاند تا این کار برای آنها نیز ممکن شود.
منابع:
- telescope.live
- parssky.com
1) Credit: Jim Cornmell under a Wikimedia Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported license.
تصویر پوستر: www.reddit.com/r/telescopes
گردآوری و ترجمه: سعید بیات
ویراستار: سبا دانش یار